Ostre zapalenie zatok
Ostre zapalenie zatok jest z reguły łatwe do
rozpoznania.
Objawy o nagłym początku, w postaci blokady nosa, połączonej z
wzmożonym wydzielaniem treści wodnistej, śluzowej, lub ropnej, oraz
charakterystycznymi, rozpierającym bólami głowy, są wystarczające do
postawienia diagnozy.
Dodatkowymi dolegliwościami są często: wrażenie ściekania
wydzieliny do gardła (postnasal drip), zaburzenia węchu, zatykanie uszu.
Ból
głowy jest z reguły ograniczony do twarzoczaszki, często promieniuje do zębów
górnej szczęki, ale przy zajęciu zatok tzw. tylnej grupy może lokalizować się w
środku głowy, albo wręcz promieniować do tyłu czaszki.
Objawy ogólne nie są
charakterystyczne- może pojawić się podwyższona ciepłota ciała i uczucie
ogólnego rozbicia.
Z całą mocą należy podkreślić, że obrzęk policzków, czy
innych części miękkich twarzy nigdy nie występuje w niepowikłanych zapaleniach
zatok. Objaw ten jest często mylnie nadinterpretowany, a leczenie oparte na
błędnych przesłankach, nieskuteczne.
Najczęstszą przyczyną takich zaburzeń są
zmiany patologiczne w uzębieniu.
Rozpoznanie ostrego zapalenia zatok oparte na wywiadzie może postawić lekarz podstawowej opieki zdrowotnej.
Konsultacja otolaryngologiczna
i badania dodatkowe są niezbędne w przypadku nasilonych, lub nieustępujących
mimo leczenia objawów.
Leczenie ostrego zapalenia zatok polega przede wszystkim
na likwidacji objawów zapalenia- a więc obrzęku błony śluzowej i ograniczeniu
wydzielania.
Rutynowe podawanie antybiotyków we wczesnej fazie choroby nie ma
uzasadnienia, gdyż w zdecydowanej większości przypadków przyczyną są
infekcje wirusowe.
W zachorowaniach o typowym przebiegu nie ma też żadnej potrzeby wykonywania badań radiologicznych (rtg, TK).